Vijf voor twaalf

In al mijn werk kom ik tegen dat er keuzes gemaakt dienen te  worden. In mijn PGB-begeleiding staan klanten voor keuzes omtrent hun gezondheid en hun aanpassingen in een ongewenste situatie. In de palliatieve zorg is het echt vijf voor twaalf. Wat zijn nog wensen, verlangens, zaken die opgelost mogen worden. En bovenal: hoe doe je dat comfortabel.
In het organizen zit die druk er niet achter, echter ook daar kan het gevoel van dat de verandering nu plaats moet vinden veel druk  op je leggen.

Wat in jaren is ontstaan

De situatie waar je jezelf nu in bevindt is niet in één keer ontstaan. Maar dat je ziet dat er verandering nodig is wordt vaak als een onprettig gevoel omschreven. Verdriet, woede, onbegrip komen het duidelijkst naar voren. Het onderliggende gevoel  van verlangen naar een duidelijke wens wordt nog vaak niet herkend. Volgens mij is dat wel de basis waarom je wilt veranderen.

Dat los je niet in één keer op

Verlangen naar is een erkenning van jezelf. Ik ben en er en ik heb behoefte aan. En daar zit ook net de moeilijkheid. Durf je voor verlangens van jezelf te gaan? Durf je die ruimte voor jezelf in te nemen? En als er thuis of op je werkplek echte veranderingen moeten plaatsvinden is dat ook nog eens hard werken.

Licht in de tunnel

Op de academie voor Psycho-Sociaal-Welzijn is één van de dingen die mij diep geraakt hebben de zekerheid dat de onderkant van een put ook een deksel heeft. En door dit te visualiseren heb ik dat in veel van mijn eigen situaties als grote steun ervaren. Het kost moeite, het kan pijn doen, aar er komt weer een oplossing.

Hoe pas ik dat in de praktijk toe

Bij de intake bespreek ik met de klant wat zijn moeite en zijn verlangen is. Waar wil je beginnen? En dan gaan we vooral praktisch aan het werk. Kasten, kelder of zolder leegmaken organiseren en weer prettig inruimen. Tijdens dit proces merk ik altijd wel waar de moeite zit. En daar stel ik vragen over. Die hoef je niet aan mij te beantwoorden. Door het onderzoeken tijdens het praktische proces ruimt het tweeledig op.

Wat levert dat op?

Naar gelang de situatie van de hoeveelheid die gedaan dient te worden, neemt dat  4 à 5 afspraken om en veel doorgewerkt (opgeruimd) te hebben en om bij jezelf een verandering te bemerken. Toe te durven geven aan waar je op uit wil komen. Op dat moment is de keuze gemakkelijk gemaakt om het samen met mij af te maken of dat je zelf en eventueel in samenwerking met je gezinsleden de klus zelf klaart.

Wat maakt mij gelukkig

Mijn missie en passie voor het organizer vak is dat er ruimte komt voor wie je wilt zijn. Dat je huis of werkplek als thuis voelt. Wat dat ook voor jou mag betekenen.

 Samen werken aan een fijn thuisgevoel –

DEEL DIT BERICHT

Andere blogs